هنر اسلامی (Aug 2021)
جایگاه هنر و زیبایی شنایی در تفکرات ابن سینا و سهروردی با تاکید بر هنر صفوییه
Abstract
مفهوم زیبایی بدون تردید یکی از بنیادیترین ابعاد هنر محسوب میشود. فلاسفه و دانشمندان متعددی در طی تاریخ فلسفه دربارهی مفهوم زیبایی اندیشیده و ایدههای خود را مطرح کردهاند که با توجه به مبانی فکری هر کدام از آنها، نظریات متفاوتی درباره این مقوله پدید آمده است. زیبایی نزد فلاسفه و حکمای اسلامی نیز از همان روزهای نخستین که اندیشهی فلسفی در میان مسلمانان رایج شد، مورد توجه واقع گردید. این توجه که از سویی ناشی از نگاه دینی به اسلام و مبانی دینی مسلمانان و از سوی دیگر ناشی از دریافتهای فلسفی آنان از آثار افلاطون و ارسطو و فلوطین بوده است باعث ایجاد آرای خاص هرکدام به مفهومی زیبایی گردید. تفکر مشائی و اشراقی در کنار اندیشههای دو فیلسوف بزرگ ابنسینا و سهروردی مهمترین مکتبهای فلسفی ایران و جهان اسلام به شمار میروند. پژوهش حاضر به روش توصیفی و تحلیلی و با تکیه بر دادههای منابع کتابخانهای انجام شده است. یافتههای پژوهش حاکی از این است که این فلاسفه در کنار تمام مباحث و سؤالات فلسفی عام، در مورد زیبایی هم دارای اندیشهها و دیدگاههایی بودند. تفکرات آنها در مورد هنر و زیبایی را میتوان از تبیین جایگاه خیال و حافظه و از دل رمز و داستانهای رمزی_شعر و ادبیات بیرون کشید. فلسفه نور سهروردی و زیباییشناسی ابنسینا در بعضی از هنرهای اسلامی از جمله هنر در دوره حکومت صفویه (907-1135ه.ق) قابل مشاهده است. هنر ایرانی در دوره حکومت صفویه یکی از اعصار درخشان خود را تجربه کرد و در این هنر مفاهیم مذهبی و عرفانی نقشی محوری داشته است. اهداف پژوهش:1.بررسی هنر و زیباییشناسی در اندیشه ابنسینا و سهروردی.2.بازشناسی انعکاس جلوههای هنر و زیباییشناسی اندیشه ابنسینا و سهروردی در هنرهای دوره صفوی.سوالات پژوهش:1.علل غایی در هنر از منظر ابن سینا و سهروردی چیست؟2.اندیشههای هنر و زیباییشناسی ابنسینا و سهروردی چه انعکاسی در هنرهای دوره صفوی یافته است؟
Keywords