Measuring the Effect Size of Divorce Tendencies in Conducted Surveys During 1995-2015. Mahmoud Moshfegh

Abstract

چکیده این مقاله به سنجش اندازه اثر تعیین‌کننده‌های گرایش به طلاق در پیمایش‌های منتخب طی دوره 1394- 1374 می‌پردازد. روش تحقیق فراتحلیل است. محاسبه ضرایب اثر نشان می‌دهد که برخلاف پژوهش‌های قبلی که نشان‌دهنده آن بودند که عواملی نظیر درآمد و بیکاری از عوامل درجه نخست گرایش به طلاق بوده‌اند، در حال حاضر شکل توزیع قدرت در خانواده با ضریب اثر 8/0 مهم‌ترین عامل تعیین‌کننده طلاق شناخته شده و بعد از آن عواملی چون دخالت اطرافیان با ضریب اثر 71/0، رفتارهای خشونت‌آمیز با ضریب اثر 65/0 و مهارت‌های اجتماعی و ارتباطی با ضریب اثر 62/0 مهم‌ترین عوامل تعیین‌کننده طلاق در کشور هستند. با توجه به این‌که موازنه قدرت در خانواده ایرانی، دچار تغییرات اساسی شده است، مردان بایستی نقش تعیین‌کننده زنان در مدیریت و تصمیم‌گیری‌های خانوادگی را به رسمیت بشناسند. مددکاران اجتماعی با توجه به تغییرات ایجادشده در ساختار خانواده بایستی در زمینه حل و مدیریت تعارضات خانوادگی، زوجین را کمک کنند و از طریق مداخلات مددکارانه به‌موقع، به ترمیم روابط آسیب‌دیده در خانواده‌های در شُرُف طلاق بپردازند.