بررسی اثربخشی آموزش گروهی کنترل خشم به شیوه عقلانی، رفتاری و عاطفی بر کاهش پرخاشگری زندانیان مرد زندان مرکزی شهرکرد

Abstract

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش گروهی کنترل خشم به شیوه عقلانی، رفتاری و عاطفی بر کاهش پرخاشگری زندانیان مرد زندان مرکزی شهرکرد به اجرا درآمده است. روش: این پژوهش یک مطالعه آزمایشی با گروه کنترل است که جامعه آماری آن را کلیه زندانیان مرد زندان مرکزی شهرکرد در سال 90 – 1389 تشکیل می‌دادند. حجم نمونه پژوهش 40 نفر زندانی بود که به روش تصادفی ساده چندمرحله‌ای از بین زندانیانی که در آزمون پرخاشگری نمره بالاتر از میانگین کسب کرده بودند انتخاب و به‌صورت تصادفی 20 نفر در گروه آزمایش و 20 نفر در گروه کنترل جایگزین گردیدند. از پرسشنامه عمومی پرخاشگری به‌عنوان ابزار غربالگری استفاده گردید. سپس 12 جلسه یک و نیم ساعته گروه درمانی شناختی به روش مایکل فری بر روی اعضای گروه آزمایشی اجرا شد. پس از پایان مداخله درمانی و بعد از یک ماه آزمون «اِی. جی. کیو.» از هر دو گروه اخذ گردید. نتایج: نتایج تحلیل اندازه‌های مکرر، نشان داد که بین میانگین‌ نمرۀ پرخاشگری دو گروه در مرحله پس‌آزمون و پیگیری تفاوت معنی‌دار وجود دارد. بحث و نتیجه‌گیری: آموزش گروهی کنترل خشم به شیوه عقلانی، رفتاری و عاطفی بر کاهش پرخاشگری زندانیان مرد زندان مرکزی شهرکرد مؤثر است.

Keywords

• پرخاشگری
• آموزش کنترل خشم
• زندانیان
• درمان عقلانی
• عاطفی و رفتاری