اثربخشی فیلیال‌تراپی (بازیدرمانی مبتنی بر رابطۀ والد-کودک) بر اعتیاد به بازی‌های رایانه‌ای و پرخاشگری در کودکان پیش‌دبستانی

Abstract

هدف پژوهش حاضر آموزش بازی‌درمانی مبتنی بر رابطۀ والد –کودک (فیلیال تراپی) به مادران کودکان پیش‌دبستانی و بررسی تأثیر آن بر اعتیاد به بازی‌های رایانه‌ای و ﭘﺮﺧﺎﺷـﮕﺮی کودکان آنها بوده است. جامعۀ آماری این پژوهش شامل تمام مادران کودکان پیش‌دبستانی دارای اعتیاد به بازی‌های رایانه‌ای غربال شده بود که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامۀ اعتیاد به بازی‌های رایانه‌ای (فرم والد) فرهادی (Farhadihadi, 2016) و مقیاس پرخاشگری کودکان پیش‌دبستانی(فرم والد) واحدی و همکاران (Vahedi et al, 1999) بود. آزمودنی‌ها در دو مرحلۀ پیش‌آزمون و پس‌آزمون به ابزارهای پژوهش پاسخ دادند. گروه آزمایش در این پژوهش در معرض10جلسه (2 ساعته) دورۀ آﻣﻮزشی فیلیال‌تراپی قرار گرفتند. یافته‌های پژوهش نشان داد که آموزش فیلیال‌تراپی به مادران، بر کاهش نشانه‌های اعتیاد به بازی‌های رایانه‌ای(01/0P<) و نیز بر کاهش پرخاشگری کودکان (05/0P<)، پرخاشگری کلامی(01/0P<) و پرخاشگری تکانشی (05/0P<) مؤثر بوده است. بر همین اساس، تمرکز بر آموزشهای مرتبط با والدین به عنوان راهکاری برای کاهش گرایش افراطی کودکان به بازیهای رایانه‌ای توصیه می‌شود.

Keywords

• بازی‌درمانی مبتنی بر رابطۀ والد –کودک
• فیلیال‌تراپی
• اعتیاد به بازی‌های رایانه‌ای
• پرخاشگری کودکان پیش‌دبستانی