Decolonising the Aceh Museum: Objects, Histories and their Narratives

Abstract

The Aceh Museum, one of the oldest museums in Indonesia, was established during Dutch colonial rule. In this article the discussion of three objects of the colonial collections at the Aceh Museum (an ancient metal bell, colonial photographs and an old wooden weaving tool) illustrate the complexities of decolonising museums in a previously colonised country. As this practice varies, depending on whether the country was colonised or was a coloniser, this case study shows that in the Indonesian context, decolonising museums means featuring narratives from the local perspective, challenging colonial legacies (such as social segregation) and deconstruction of Indonesian postcolonial postcolonial official nationalist history.This article is part of the forum 'Decolonisation and colonial collections: An unresolved conflict'Het Aceh Museum, een van de oudste musea in Indonesië, werd opgericht tijdens het Nederlands koloniaal bewind. In dit artikel wordt aan de hand van verschillende voorwerpen uit de collectie van het Aceh Museum (een oude metalen klok, koloniale foto’s en een oud weefgereedschap) ingegaan op de dekolonisatie van musea in vroegere gekoloniseerde landen. Aangezien de dekolonisatie van musea afhankelijk is van het gegeven of een museum in een gekoloniseerd land staat of juist in een land dat koloniseerde, laat deze case study zien hoe het dekoloniseren van musea in Indonesië zou moeten plaatsvinden door middel van narratieven vanuit lokaal perspectief, het ter discussie stellen van koloniale erfenissen (zoals sociale segregatie) en het deconstrueren van de Indonesische, postkoloniale en officiële nationalistische geschiedschrijving.Dit artikel is onderdeel van het forum 'Decolonisation and colonial collections: An unresolved conflict'