Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (Mar 2019)
FAKİR BAYKURT’UN ALMANYA’YI ANLATAN HİKÂYELERİNDE EĞİTİM SORUNU
Abstract
İnsanlar tarih boyunca; siyasi, ekonomik, dini ya da bireysel nedenlerden dolayı yaşadıkları yerlerden göç etmişlerdir. Bu nedenle insanlık tarihinin göçler tarihi olduğu söylenir. Göç sonucunda bireylerin hayatlarında köklü değişiklikler ortaya çıkar. 1961’de Türkiye ile Almanya arasında imzalanan işgücü anlaşmasından sonra Almanya’ya çalışmaya giden Türk işçiler de burada birçok sorunla karşılaşmışlardır. İşte göçün ve onunla ilişkili sorunların göçmen yazarlar tarafından edebi eserlerde tema olarak işlenmesi sonucunda Göçmen Edebiyatı ortaya çıkmıştır. Eserlerinde göçü anlatmış olsalar da göç sürecini yaşamayan ya da göçün sonuçlarından bizzat etkilenmeyen yazarların eserleri ise ancak Göç Edebiyatı içerisinde değerlendirilebilir. Değişik nedenlerle Almanya’ya göç eden; Bekir Yıldız (1933-1998), Dursun Akçam (1930-2003), Fakir Baykurt (1929-1999), Fethi Savaşçı (1930-1989) gibi birçok yazar eserlerinde Almanya’ya göçten ve göçle ilişkili birçok sorundan bahsetmişlerdir. Toplumcu gerçekçi bir yazar olan Fakir Baykurt da eserlerinde Türkiye’de iken köy gerçekliğinden, köy hayatından; Almanya’ya gittikten sonra da Almanya’daki Türklerin yaşadıkları sorunlardan bahsetmiştir. Biz de bu çalışmada Fakir Baykurt’un Almanya’yı anlatan hikâyelerinde Türk çocuklarının yaşadıkları eğitim sorunlarını nasıl ele aldığını, Türkiye’den Almanya’ya olan göç sürecinin sonuçlarının eğitim ile olan ilişkisini inceledik. Bu kapsamda onun; Gece Vardiyası (1982), Duisburg Treni (1986), Barış Çöreği (1986) ve Bizim İnce Kızlar (1993) adlı eserlerindeki eğitimle ilgili olan yirmi iki hikâyesini inceledik.
