جستارهای اقتصادی (Mar 2023)
کاوشی در چالشهای پارادایم «عقلانیت ابزاری» در اقتصاد متعارف (با ارائه دیدگاه «عقلانیت محدود با رویکردی جدید»)
Abstract
از میان عوامل مهم و مؤثر در اقتصاد متعارف، «عقلانیت» از جایگاه ممتازی برخوردار است. اقتصاددانان نظام سرمایهداری «عقلانیت ابزاری» را که متکفّل تأمین مطلوبیت، نفع و لذت شخصی و حداکثرسازی آن است، بهمثابه پیشفرضی جایگزین‌ناپذیر در زیرساخت اقتصاد شناسایی میکنند.اکنون سخن بر سر آن است که آیا عقلانیت ابزاری رایج در اقتصاد نئوکلاسیک، بهعنوان یکی از وجوه عقلانیت، میتواند مأموریت انتظاری خود را به سامان برساند؟ «عقلانیت محدود» هربرت سایمون، رویکرد به‌نسبت جدیدی است که به این پرسش، پاسخ منفی داده، خود را در نقش جایگزین مناسب مطرح میکند. آیا این رویکرد تازه، چالشهای عقلانیت در نظام سرمایهداری را به دست فراموشی سپرده است؟ یا اینکه بنیان عقلانیت در تفکر سکولار دچار آسیبهای اساسی است؟ فرضیه نگارنده این است که هر دو رویکرد (عقلانیت کامل و عقلانیت محدود) با بحران در زیرساخت خود مواجه هستند. شناخت دقیق ماهیت عقل و عقلانیت در انسان میتواند نارساییهای موجود در پارادایم پیشگفته را برطرف کند. نکتۀ محوری فرضیه، افزون‌بر فاجعهآمیز بودن نگاه تکبعدی و با تفسیر خاص به مقوله عقلانیت، این است که عقل و به‌تبع آن عقلانیت را نمیتوان بیش از پتانسیل ذاتی آن و دیگر عوامل محدودیتزا، مورد اتکاء قرار داد؛ در این راستا، پنج نوع محدودیت برای نخستینبار و بهعنوان دیدگاهی نوین (دیدگاه «عقلانیت محدود با رویکردی جدید») و با اتکاء به مبانی دینی و عقلانی، در این نوشتار احصا شده است.
Keywords
