تاثیر روش های نوین آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه برنج (رقم شیرودی)

Abstract

جهت ارزیابی کشت نشائی در فارو و مدیریت‌های مختلف کم‌آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد برنج رقم شیرودی، تحقیقی در مؤسسة تحقیقات برنج کشور در آمل اجرا شد. تحقیق در سال زراعی 1392، به‌صورت بلوک‌های کامل تصادفی، شامل پنج تیمار آبیاری و سه تکرار انجام شد. تیمارها آبیاری شامل T1(آبیاری دائم در کل دورة رشد)، T2(آبیاری یک روز پس از ناپدید شدن آب از سطح خاک)، T3(آبیاری سه روز پس از ناپدید شدن آب)، T4(آبیاری چهار روز پس از ناپدید شدن آب) و T5(اشباع دائم خاک در کل دورة رشد) بود. نتایج نشان داد مدیریت‌های مختلف آبیاری، از نظر طول خوشه، تعداد دانة پوک و عملکرد شلتوک تفاوت معنادار داشت، اما از نظر تعداد دانة پر تفاوت معناداری نداشت. مدیریت آبیاری T5 (با عملکردی برابر با5850 کیلوگرم در هکتار) تفاوت معناداری با مدیریت آبیاری T1 (با عملکرد 5975 کیلوگرم در هکتار) نداشت. بیشترین عملکرد محصول (5975 کیلوگرم در هکتار) مربوط به تیمار T1 و کمترین آن 33/4268 کیلوگرم در هکتار (28 درصد کاهش) مربوط به مدیریت T4 بود. بنابراین، آبیاری اشباع دائم بهترین نتیجه را در آبیاری برنج دارا بود و مدیریت‌های آبیاری T2، T3 و T4 به‌ترتیب در رتبه‌های بعدی قرارداشت.

Keywords

• بهینه سازی مصرف آب
• شلتوک
• کم آبیاری
• کشت نشائی
• مازندران
• مدیریت آبیاری