پژوهشهای زبانشناختی در زبانهای خارجی (Jan 2024)
بررسی مقابلهای تکیه در واژگان پیشونددار آلمانی و فارسی دشواریهای تکیهگذاری واژگان آلمانی پیشونددار برای زبانآموزان فارسیزبان
Abstract
چکیده: در مقاله حاضر تکیه واژگانی در انواع واژگان پیشونددار زبانهای آلمانی و فارسی و دشواریهای تکیهگذاری واژگان آلمانی دارای پیشوند برای دانشجویان فارسیزبان رشته زبان آلمانی دانشگاه اصفهان از دیدگاه زبانشناسی مقابلهای و تحلیل خطا مورد بررسی قرار گرفته است. زبان آلمانی و فارسی از جمله زبانهای هجایی هستند که در واژگان آنها یک یا چند هجا با تأکید بیشتری ادا میشوند. پیشوندهای انواع واژگان فارسی در بیشتر موارد بیتکیه تلفظ میشوند. در زبان آلمانی برخی از پیشوندهای انواع واژگان تکیهدار و برخی بیتکیه تلفظ میشوند و درگروهی نیز تکیه، ویژگی تمایزدهندگی دارد، بهطوریکه تغییر تکیه به تغییر مفهوم واژه یا جمله میانجامد. نبود اشتراک در قواعد آوایی مربوط بین دو زبان در برخی موارد سبب بروز خطاهایی از سوی زبانآموزان میشود. در موقعیت عینی ممکن است این خطاها سبب بروز اختلال در برقراری ارتباط با مخاطب گردند. جهت واکاوی عوامل و علل این خطاها، دو گروه از دانشجویان تکالیفی جهت تلفظ واژگان و جملات حاوی انواع پیشوند به زبان آلمانی دریافت کردند. برای بررسی دقیقتر دادهها، انواع پیشوندهای زبان فارسی و زبان آلمانی را مقایسه کرده و بدین نتیجه دست یافتیم که در دانشجویان گروه اول که با قواعد آوایی مربوط آشنایی نداشتند، مهمترین علت خطا تداخل زبانی از زبان مادری و تمایل به تکیهگذاری هجاهای پایانی است. میزان خطاها در دانشجویان گروه دوم بهدلیل آشنایی با قواعد، کمتر از گروه اول و علل بروز خطا علاوه بر تداخل زبانی و تعمیمدهی، عدم تثبیت قواعد، تثبیت غلط (فسیلشدگی) و فرضیهسازی ذهنی اشتباه است.
Keywords