Modern Management Review (Oct 2015)
MIĘDZYNARODOWE NIERÓWNOŚCI PŁACOWE W BRANŻACH USŁUGOWYCH UNII EUROPEJSKIEJ
Abstract
W opracowaniu zaprezentowano wyniki badań dotyczące problematyki nierówności płacowych w układzie międzynarodowym. Dysproporcje w tym wymiarze uznaje się za jeden z podstawowych wyznaczników nierównomierności rozwojowych determinujących poziom dobrobytu społecznego. Idea powstawania i funkcjonowania ugrupowań integracyjnych, takich jak Unia Europejska, zakłada stopniową konwergencję społeczno-gospodarczą obejmującą również wyrównywanie się poziomu wynagrodzeń. W opracowaniu analizą objęto więc zróżnicowanie poziomu wynagrodzeń pomiędzy 28 państwami Unii Europejskiej. Diagnoza dysparytetów dotyczyła 12 sekcji działalności gospodarczej włączanych w ramy sektora usług. W krajach wysoko rozwiniętych sektor ten absorbuje największą część zasobów siły roboczej, a tym samym w znacznym stopniu determinuje rozkład wynagrodzeń. Celem analiz jest określenie skali dysproporcji płacowej w poszczególnych rodzajach działalności usługowej i wskazanie tych branży, które w największym stopniu kreują nierówności zarobków. Realizacja tego zadania opiera się na wykorzystaniu danych statystycznych udostępnianych przez Eurostat. Weryfikacja dysproporcji płacowych bazuje na takich miarach statystycznych, jak średnia, mediana, współczynnik zmienności, współczynnik asymetrii i współczynnik Giniego. Uzyskane wyniki wskazują, że relatywnie najmniejsze nierówności dotyczą branży nowoczesnych, wykorzystujących technologie ICT i w znacznym stopniu zliberalizowanych. Największe dysproporcje międzynarodowe dostrzegane są zaś w tradycyjnych dziedzinach usługowych i wynikają z trudności w przezwyciężeniu barier strukturalnych oraz opóźnień procesów integracyjnych. Dostrzega się ponadto współwystępowanie niskiego poziomu wynagrodzeń i znacznej skali dysproporcji międzynarodowych w ich wysokości, jak również relację odwrotną korzystną dla branży nowoczesnych.
Keywords
