پیشران های رشد بهره وری بخش مسکن

Abstract

رشد " بهره وری کل عوامل تولید (‏TFP‏) " بخش مسکن طی دوره 1400- 1365 بطور ‏توامان از تکنیک های " اقتصاد سنجی" و " تحلیل پوششی داده ها "، به چهار جزء ؛ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺗﻜﻨﻮﻟﻮژی، ‏ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻛﺎراﻳﻲ فنی، اثرات ﻣﻘﻴﺎس و ﻛﺎراﻳﻲ ﺗﺨﺼﻴﺼﻲ تجزیه شد. مقدار میانگین این اجزاء به ترتیب ‏‏1/47 ؛ ‏0/53‏ ؛ 1/52 ‏؛ 0/15‏ درصد و میانگین رشد‎ TFP ‎‏ نیز 3/67 درصد می باشد. در این ارتباط ، کارایی ‏فنی ، کشش های موثر و سهم درآمدی عوامل تولید نیز محاسبه شده اند ؛ نتایج نشان می دهد بخش ‏مسکن نزدیک به کارایی فنی عمل می کند و روند ناکارایی کاهشی است، میانگین کشش موثر ‏نیروی کار و موجودی سرمایه به ترتیب 1/06 و 0/92 بوده و سهم درآمدی این دو به ترتیب 0/51 ‏و 0/49 درصد است. بازدهی نسبت به مقیاس نیز ، بیشتر از واحد، و فزاینده است . با این وجود واحدهای ‏تولیدی قادر نیستند سهم تغییر کارایی فنی در ‏رشد ‏TFP‏ ‏‎را بهبود بخشند. میانگین دیگر پیشران ها نیز هرچند مثبت است اما بدلیل فقدان هم افزایی پیشرفت تکنولوژی با اثرات مقیاس، و با وجود ناچیز ‏بودن کارایی تخصیصی؛ تاثیر قابل قبولی بر رشد بهره وری نداشته اند . ‏طبقه بندی JEL : C32 , C82 , D24

Keywords

• "رشد بهره وری کل مسکن "
• " پیشـرفت تکنولـوژیکی"
• " کـارایی فنـی "
• " ‏کـارایی تخصیصـی "
• " اثـرات مقیـاس"