Конституционно-правовое регулирование предоставления контроля над управлением природными ресурсами как фактор стабильности. Табиғи ресурстарды басқаруды конституциялық-құқықтық реттеу тұрақтылық факторы ретінде.

Abstract

В статье рассмотрены вопросы распределения и разграничения полномочий управления природными ресурсами в постконфликтных обществах. Четкое разграничение в вопросах управления природными ресурсами является одним из важнейших источников стабильности. В статье анализируются конституционные нормы различных стран, разграничивающие полномочия над природными ресурсами. Более того, статья также рассматривает и конституционно правовой договор между конфликтующими сторонами как источник, где рассматриваются вопросы природопользования. С этой точки зрения важным является то, что четкое определение права управления природными ресурсами есть один из важнейших аспектов общественного согласия. Мақалада дағдарыстан кейінгі қоғамдардағы табиғи ресурстарды басқарудағы өкілеттіктерді белгілеу мен айқындау мәселелері қарастырылған. Табиғи ресурстарды басқарудағы өкілеттіктерді нақты айқындау– тұрақтылықтың маңызды қайнар көзі. Мақалада түрлі мемлекеттерде табиғи ресурстарға байланысты өкілеттікті айқындайтын конституциялық нормалар сараланған. Мұның тысында текетірескен тараптардың арасында жасалған конституциялық-құқықтық шарт табиғат пайдаланудың негізгі қайнар көздері ретінде қарастырылады. Бұл тұрғыдан табиғи ресурстарды басқару құқығын айқындау қоғамдық келісімнің маңызды бөлігі болып табылады.

Keywords

• природные ресурсы
• управление
• федерации
• автономии
• природопользование
• табиғи ресурстар