اثربخشی آموزش مهارت‌های ارتباط مؤثر بر عزت نفس دختران دچار ناتوانی جسمی- حرکتی

Abstract

مقدمه: پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی مهارت‌های ارتباط مؤثر بر عزت نفس دختران ناتوان جسمی- حرکتی شهر مشهد انجام شد. مواد و روش‌ها: این پژوهش یک طرح شبه آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون تک گروهی بود. 15 نفر به عنوان آزمودنی شرکت داشتند که با روش نمونه‌گیری در دسترس از مرکز فیاض‌بخش مشهد انتخاب شدند. کلیه شرکت کنندگان که با توجه به مؤلفه سن و جنس و وضعیت تأهل در گروه سنی 15 تا 30 سال، دختر و مجرد بوده‌اند، پرسش‌نامه عزت نفس Cooper-Smith (Cooper-Smith self-esteem inventory یا SEI) را تکمیل نمودند. آزمودنی‌ها به مدت ده جلسه در جلسات آموزش مهارت‌های ارتباط مؤثر گروهی شرکت داشتند و پس از اتمام جلسات آموزشی، دوباره پرسش‌نامه عزت نفس Cooper-Smith را تکمیل نمودند. همچنین به منظور تحلیل داده‌ها از آزمون t همبسته استفاده شد. یافته‌ها: تحلیل داده‌های پژوهش نشان داد که آموزش مهارت‌های ارتباط مؤثر با افزایش عزت نفس در آزمودنی‌ها ارتباط معنی‌داری دارد. نتیجه گیری: نتایج حاصل از پژوهش نشان می‌دهد که آموزش مهارت‌های ارتباط مؤثر باعث افزایش عزت نفس دختران دچار ناتوانی جسمی- حرکتی می‌شود. کلید واژه‌ها: مهارت ارتباط مؤثر، عزت نفس، ناتوانی جسمی- حرکتی