اثر شش هفته تمرین تناوبی و تداومی هوازی همراه با مصرف عصاره عناب بر مقادیر پلاسمایی نسفاتین-1 موش های صحرایی نر دچار سکته قلبی

Abstract

مقدمه: مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر تمرین تداومی و تناوبی هوازی همراه با مصرف عصاره عناب بر مقادیر نسفاتین-1 پلاسمایی موش های صحرایی نر دچار سکته قلبی انجام شد.روش کار: مطالعه حاضر از نوع تجربی است. 36 سر موش صحرایی نر از مرکز تکثیر و پرورش حیوانات آزمایشگاهی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند خریداری شدند و بعد از طریق القای ایسکمی قلبی با تزریق زیرجلدی ایزوپرنالین دچار سکته قلبی شدند. سپس به شش گروه شش تایی کنترل، تمرین تناوبی هوازی همراه با مصرف عصاره عناب، تمرین تناوبی هوازی، تمرین تداومی هوازی با مصرف عصاره عناب، تمرین تداومی هوازی و گروه مصرف عصاره عناب تقسیم شدند. موش ها به آب و غذا آزادانه دسترسی داشته‌اند. به گروه های دارای عصاره عناب با دوز 400 میلی‌گرم بر کیلوگرم و به میزان 5/1 میلی لیتر در روز عصاره عناب گاواژ می‌شد. نتایج: نتایج نشان داد که شش هفته تمرین تناوبی و تداومی هوازی، به تنهایی و همراه با مصرف عصاره عناب موجب افزایش معنی‌داری بر سطوح نسفاتین-1 پلاسمایی نسبت به گروه کنترل شد (05/0>P). همچنبن مصرف عصاره عناب به تنهایی نیز باعث افزایش معنی‌دار سطوح نسفاتین-1 پلاسمایی نسبت به گروه کنترل شد (05/0>P). بین تأثیر دو نوع تمرین ورزشی، تمرین تناوبی افزایش بیشتری نسبت به تمرین تداومی داشت اما اختلاف آن‌ها معنی‌دار نبود (05/0<P).نتیجه گیری: به نظر می‌رسد تمرین تناوبی و تداومی به تنهایی و همراه با عصاره عناب و همچنین مصرف عصاره عناب به تنهایی باعث افزایش نسفاتین-1 در موش های صحرایی نر دچار سکته قلبی می‌شود.

Keywords

• تمرین تناوبی هوازی
• تمرین تداومی هوازی
• عصاره عناب
• نسفاتین-1
• سکته قلبی