مجلة الآداب (Mar 2020)
نقد وبررسی ترجمه¬ی محمد علاء الدین منصور از رمان اسماعیل فصیح
Abstract
ترجمه و به ویژه ترجمهی متون ادبی , با آن که اهمیت بسیاری در انتقال اطلاعات وتبادل فرهنگ وادب میان ملتها دارد ؛ اما ویژگی وظرافتهایی نیز دارد و با دشواریهایی مواجه است . مترجم متون ادبی باید شرایط ویژهای داشته باشد که نتیجه آن درک دقیق وعمیق زبان مبدأ و تسلط کافی به زبان مقصد , برای انتقال بار معنایی متون ادبی است. در این نوشتار , نمونههایی از سستیهای ترجمهی رمان اسماعیل فصیح (زمستان62) که استاد محمد علاء الدین منصور به زبان عربی ترجمه کرده است , نقد وبررسی میشود. این بحث کوشا بوده که از معایبی که این ترجمه را در بر گرفته پرده بردارد ، و اهمیت این روایت و جایگاهش را در روایتهای معاصر فارسی از دیدگاه مقطع تاریخی که در آن نوشته شده بیان کند ، و آن مقطع تاریخی دههی هشتاد قرن گذشتهی میلادی است که جنگ عراق وایران سایه وانعکاسهای خود را در آن زمان بر جامعهی ایرانی افکند ، به ویژه جنوب ایران که حادثههای این روایت در آن رخ داده است. ترجمهی این روایت توسط استاد محمد علاءالدین منصور از اشتباهاتی برخوردار است که نمیشود آنها را نادیده گرفت ، به همین خاطر پژوهشگر آن را نمونهای برای بررسی سستیهای ترجمه میان دو زبان عربی و فارسی در حال حاضر قرار داده است.
Keywords
