الگوی توسعة ورزش تفریحی زنان در ایران

Abstract

هدف از انجام این تحقیق، طراحی الگوی ورزش تفریحی زنان در‌ایران بود که با‌ رویکرد اکتشافی بصورت کیفی- از نوع گرانددتئوری بارویکرد استراس و‌کوربین– انجام گرفت. جامعة آماری تحقیق، متشکل از‌کلیة خبرگانی بود که درزمینة ورزش‌های تفریحی زنان تخصص علمی و عملی داشتند که باروش نمونه‌گیری هدفمند و‌ گلوله‌برفی انتخاب گردیدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها مصاحبه بود که محقق پس از‌انجام 17 مصاحبه به اشباع‌نظری رسید و پس از‌جمع آوری داده‌ها تجزیه‌و‌تحلیل اطلاعات با‌استفاده از نرم‌افزار MAXQDA10 و به روش نظریۀ داده بنیاد سیستماتیک انجام شد. حاصل تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها،417 کداولیه در مرحلة کدگذاری باز، 53 مفهوم در مرحلة کدگذاری محوری و 26 مقوله درمرحلة کدگذاری انتخابی بود که در قالب الگوی استراس و کوربین (1998) بدین شرح قرارگرفتند: شرایط علی شامل رویکرد ‌قهرمانی ورزش کشور، نقش‌های مختلف زنان، سبک زندگی زنان، ماهیت ورزش، حقوق شهروندی زنان، تحولات داخلی‌و‌خارجی ورزش زنان؛ شرایط واسطه ای شامل مسائل فرهنگی-اجتماعی، مبانی‌اسلامی، مسائل سیاسی، منابع مالی‌و‌اقتصادی، مدیریت کلان، محیط جغرافیایی و زیرساخت‌ها و‌امکانات ورزشی؛ شرایط زمینه‌ای شامل آموزش و‌مبانی علمی، عوامل بیرونی، عوامل درونی، منابع مالی و تبلیغات و‌رسانه؛ راهبردها شامل راهبردهای اصولی توسعه دربخش‌های 5‌گانة ورزش تفریحی و حمایت همه جانبه از‌ورزش زنان؛ پیامدها هم شامل افزایش مشارکت ورزش تفریحی زنان با 4 بخش پیامدهای فرهنگی و‌اجتماعی، پیامدهای‌اقتصادی، پیامدهای فردی و پیامدهای مدیریتی. چارچوب ورزش تفریحی حاصل از این تحقیق به مدیریت ورزشی کمک می‌کند با شناخت همه جانبة ورزش تفریحی زنان، راهبردهای متناسب پیشنهادی را جهت جبران عقب‌ماندگی و توسعة آن‌ بکار گیرد.

Keywords

• اوقات فراغت
• ورزش تفریحی
• زنان
• نظریه داده بنیاد