تاثیر ماساژ بر بروز آپنه وعدم تحمل تغذیه در نوزاد نارس بستری دربخش مراقبت ویژه نوزادان

Abstract

مقدمه: ماساژ در نوزاد باعث ایجاد احساس امنیت، افزایش رشد جسمی و وزن، بهبود گردش خون، عملکرد بهینه سیستم عصبی و کاهش اختلالات خواب و همچنین کاهش اختلالات رفتاری می‌شود. هدف: تعیین تأثیر ماساژ بر بروز عدم تحمل تغذیه و آپنه درنوزاد نارس بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان. روش: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی دوگروهی است؛ که بر روی نوزادان نارس بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان بیمارستان قائم (عج) مشهد در سال 1391 صورت گرفت. نوزادان با تخصیص تصادفی به دو گروه مداخله (30 نفر) و کنترل (30 نفر) تقسیم شدند. مداخله ماساژ (شامل ماساژ و حرکات پاسیو اعضاء به طور روزانه در طی 3 دوره پانزده دقیقه‌ای در 3 ساعت متوالی به مدت 5 روز) برای نوزادان گروه مداخله انجام شد و بروز آپنه و عدم تحمل تغذیه در این نوزادان با نوزادان گروه کنترل مقایسه گردید. ابزارهای گردآوری داده‌­ها شامل: فرم انتخاب نمونه، فرم مشخصات دمو­گرافیک، چک‌لیست ثبت داده‌ها و دستگاه پالس‌اکسی‌متری بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 16 و آزمون‌های آماری تی‌زوجی، مجذورکای و ضریب نسبت بخت‌ها انجام شد. یافته‌ها: گروه‌های مداخله و کنترل از نظر متغیرهای دموگرافیک و قد، وزن، دورسر، سن هنگام تولد، آپگار دقیقه اول و پنجم و سن مادر تفاوت آماری معنی‌داری نداشتند. بروز آپنه و عدم تحمل تغذیه در نوزادان گـروه مداخله نسبت به گروه کنترل کمتر بود (001/0≥P). نتیجه‌گیری: یافته‌های این پژوهش مؤید این است که ماساژ می‌تواند یک روش مؤثر برای کاهش بروز آپنه و عدم تحمل تغذیه در نوزادان نارس سالم با وضعیت ثابت باشد.

Keywords

• نوزاد نارس
• ماساژ
• آپنه
• تغذیه