مهندسی عمران فردوسی (May 2020)

مطالعه عمل‌آوری، جمع‌شدگی در چسبندگی ملات اصلاح شده پلیمری با بتن، با اعمال "انتقال‌اصطکاک" و "کشش‌مستقیم"

  • محمود نادری,
  • علی صابری ورزنه

DOI
https://doi.org/10.22067/civil.v1i33.82639
Journal volume & issue
Vol. 33, no. 1
pp. 85 – 100

Abstract

Read online

بهبود چسبندگی بین ملات ‌تعمیری و بستر قدیم بستگی به عواملی ازجمله کاهش جمع‌شدگی، عمل‌آوری مناسب و استفاده از پلیمرهای اصلاح‌کننده دارد. لذا در این مقاله، مقاومت چسبندگی بین لایۀ تعمیری و بستر بتنی مورد ارزیابی قرار گرفته است. برای تعیین مقاومت چسبندگی از روش‌های "انتقال اصطکاک" و "کشش ‌مستقیم" استفاده شده که به ترتیب مقاومت چسبندگی برشی و کششی را تعیین می‌نمایند. ملات‌های استفاده شده حاوی 10، 15 و 20 درصد پلیمر از نوع استایرن‌بوتادین‌رابر، نسبت به وزن سیمان هستند که نتایج با ملات ساده مقایسه شده است. سه نوع عمل‌آوری به کار گرفته شد و جمع‌شدگی ملات‌ها نیز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بیانگر تأثیر زیاد پلیمر بر چسبندگی و جمع‌شدگی ملات­ها است. همچنین ضریب همبستگی بالا بین روش‌های "انتقال اصطکاک" و "کشش ‌مستقیم" مشاهده شد.

Keywords