Pizhūhish/hā-yi Irtibāṭī (Feb 2024)
طراحی مدل مفهومی مرجعیت رسانه‌ای برای سازمان صداوسیما
Abstract
رسانه‌ها پدیده‌هایی چندکارکردی هستند که همزمان و هم‌اندازه با تلاش برای سودآوری از طریق جذب مشتری باید بر هدایت مخاطب از راه نفوذ و اثرگذاری فکری و فرهنگی نیز متمرکز شوند. دیدگاه‌های تک‌جانبه به رسانه‌ها، نبود امکان تفاهم نظری، معطل ماندن بخش بزرگی از ظرفیت درک نظری و ارتقای عملی رسانه‌ها را در تحقق دوگانه یاد شده در پی داشته است. در پژوهش حاضر تلاش شده است تا با ارائه مدل مفهومی مرجعیت رسانه‌ای به‌صورت ویژه برای سازمان صداوسیما، رویکرد نوینی در این حوزه ارائه شود. طراحی مدل مفهومی، با روش نظریه زمینه‌ای و رویکرد نظام‌مند اشتراوس و کوربین انجام گرفته و مدل نهایی در شش عرصه کلی تبیین شده است. طبق یافته‌های این پژوهش، مرجعیت رسانه‌ای بر اثر عدالت، استقلال و پیشتازی رسانه ایجاد می‌شود، در بستر صلاحیت‌های سازمانی همچون بلوغ سازمانی، فرهنگ تعالی‌خواه و مدیریت صحیح استعدادها به شکوفایی می‌رسد، از طریق راهبردهایی همچون تمرکز بر قلمرو عملکرد راهبردی، اتحاد و توسعه بازار و چرخش پارادایم‌های رقابتی عینیت می‌یابد و در نهایت، به شهرت رسانه‌ای مثبت در میان ذی‌نفعان مختلف می‌انجامد. رسانه مرجع به دلیل کیفیت و کمیت مناسب در پاسخگویی به میل و نیاز مخاطبان و همچنین ظرفیت ارتباطی بالا با بدنه اجتماعی، از امکان اثرگذاری بسیاری در عرصه تحقق مصالح عمومی جامعه برخورداراست.
Keywords
