بررسی اثر ناتوانی بر میزان مواجهه با موانع محیطی مشارکت در کودکان فلج مغزی

Abstract

مقدمه: فلج مغزی شامل ناهنجاری‌های غیر پیش‌رونده به مغز در حال رشد است كه منجر به بروز دسته‌ای از مشكلات حركتی می‌شود. علاوه بر مشكلات حركتي كه بر ميزان مشاركت كودك فلج مغزي تأثيرگذار است، عوامل محيطی نيز مي‌تواند ميزان مشاركت را كاهش يا افزايش دهد. هدف این مطالعه، بررسی اثر ناتوانی بر میزان مواجهه با موانع محیطی بود. مواد و روش‌ها: 75 نفر از والدین کودکان فلج مغزی 12-5 ساله در دو مرکز توان‌بخشی تهران به صورت در دسترس به تکمیل پرسش‌نامه عوامل محیطی بیمارستان Craig (Craig hospital inventory of environmental factors یا CHIEF) و پرسش‌نامه ویژگی‌های فردی پرداختند. محقق با گرفتن اطلاعات از والدین به تعیین سطح توانایی دستی، عملکرد حرکتی و سطح شناختی کودک پرداخت. یافته‌ها: والدین کودکان فلج مغزی بیشترین میزان مواجهه این کودکان را با موانع به ترتیب در خرده مقیاس سرویس‌ها، کمک و سیاست‌ها گزارش نمودند. مقایسه نمره خرده مقیاس‌ها و نمره کل از نظر سطح شناختی، توانایی دستی و عملکرد حرکتی درشت کودک تفاوت معنی‌داری را نشان داد. نتیجه‌گیری: موانع محیطی متعددی برای مشارکت کودکان فلج مغزی وجود دارد و با کاهش عملکرد کودک میزان مواجهه با این موانع بیشتر خواهد بود. اصلاح موانع محیطی موجود و فراهم نمودن تسهیلات متناسب با معلولیت کودکان برای مشارکت آن‌ها ضروری است. کلید واژه‌ها: موانع محیطی، فلج مغزی، مشارکت، کودک و ناتواني