افزایش یونیزاسیون در محفظة یونش کوچک شدة دستگاه IMS، با ایجاد روکش نازک برروی چشمة یونیزاسیون Am-241

Abstract

یکی از هدفهای مهم در آشکارسازی عاملهای شیمیایی، ساخت دستگاههایی است که ضمن برخوردار بودن از سرعت عمل و دقّت کافی، قابلیت ساخته شدن در ابعاد و اندازه‌های کوچک را داشته باشند تا در شرایط عملیاتی مختلف کارآیی آنها حفظ گردد و براحتی قابل حمل باشند. در این مقاله، از این پدیده که «قابلیت یونیزاسیون ویژة ذرّات آلفا با کاهش انرژی آنها افزایش می‌یابد» استفاده گردیده و در مورد کوچک‌سازی محفظة یونش دستگاه آشکارساز عاملهای شیمیـایی IMS، پیشنهاد شده است که یک روکش نازک بر روی چشمة یونیزاسیـون Am-241 قرار داده شود تا انرژی ذرّات آلفای خروجی از چشمه کاهش یافته و در نتیجه، میزان یونش ویژة آنها افزایش یابد. در اثر این کار، اُفت یونیزاسیون حاصل از کاستن طول محفظة یونش دستگاه، تا حدود زیادی جبران می‌شود. اثر ایجاد روکش روی چشمة لُختAm-241، بر مقدار یونیزاسیون حاصل از چشمه بصورت تئوری پیش‌بینی شده است. در مورد دو چشمة دیگر که دارای روکش اوّلیه بودند، محاسبات با استفاده از توزیع انرژی مربوط صورت گرفته و اثر ایجاد یک روکش از جنس میلار، در میزان یونیزاسیون حاصل از آنها نیز بررسی شده است. در هر دو مورد نتایج نشان می دهند که ایجاد روکش موجب افزایش نسبی مقدار یونیزاسیون در محفظة یونش دستگاه و در نتیجه افزایش توان آن در شناسایی و تفکیک عاملهای شیمیایی گوناگون می‌شود.

Keywords

• دستگاه طیف‌سنجی تحرک یونی
• چشمة یونش امرسیوم 241
• ذرّات آلفا
• توان توقف
• میلار
• محفظه‌های‌ یونش