رابطة خودکارآمدی عمومی، تعلق و عشق و معنا در زندگی با میانجی‌گری ارزش‌های اجتماعی در دانش‌آموزان دختر دورة متوسطه

Abstract

هدف این پژوهش، بررسی رابطة خودکارآمدی عمومی، تعلق و عشق با معنا در زندگی با میانجی‌گری ارزش‌های اجتماعی در نوجوانان دختر از طریق الگوسازی معادلات ساختاری بود. این مطالعه از نوع همبستگی با استفاده از مدل‌یابی علی و جامعة آماری دانش‌آموزان دختر سال سوم دورة دبیرستان به تعداد 4476 نفر بودند. نمونة آماری 200 نفر بود که به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. ابزارهای اندازه‌گیری شامل پرسشنامة خود کارآمدی عمومی (Sherer & Maddux,1982) مقیاس تعلق و عشق، مقیاس ارزش‌های اجتماعی و پرسشنامه معنا در زندگی (Steger et al,2006) بود. داده‌ها با رویکرد مدل‌سازی معادله ساختاری بررسی شد. یافته‌ها بیانگر معناداری رابطة مستقیم متغیرهای خودکارآمدی عمومی، تعلق و عشق و ارزش‌های اجتماعی با متغیر معنا در زندگی بود (05/0>p). همچنین رابطة غیرمستقیم متغیر خودکارآمدی و تعلق و عشق با متغیر معنا در زندگی درصورتی‌که متغیر ارزش‌های اجتماعی میانجی باشد، معنادار است (05/0>p).

Keywords

• معنا در زندگی
• خودکارآمدی عمومی
• تعلق و عشق
• ارزش‌های اجتماعی