ارزیابی کیفیت خدمات آموزش مجازی و تأثیر آن بر رضایت گیرندگان ‌خدمت (مطالعه موردی: دانشگاه سیستان و بلوچستان)

Abstract

بررسی کیفیت خدمات آموزشی، از جمله گام‌های مهم در جهت ارتقاء کیفیت دانشگاه‌ها محسوب می‌شود و بکارگیری نظرات دانشجویان، به عنوان گیرندگان‌خدمت، می‌تواند به افزایش ارتقاء کیفیت آموزش مجازی کمک فراوانی کند. بنابراین، هدف از این تحقیق ارزیابی کیفیت خدمات آموزش مجازی و تأثیر آن بر رضایت گیرندگان‌خدمت دانشگاه سیستان و بلوچستان می‌باشد. روش این تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی می‌باشد. جامعه آماری تحقیق شامل دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان بوده است. برای گردآوری داده‌ها، از پرسشنامه‌ استاندارد استفاده شد که روایی و اعتبار آن نیز تأیید شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها، از آزمون همبستگی پیرسون در نرم افزار SPSS استفاده شده است. نتایج نشان می‌دهد بین ابعاد کیفیت خدمات آموزش مجازی (شامل خدمات انتقال یادگیری، قابلیت اطمینان، خدمات پشتیبانی یادگیری)، بر رضایت گیرندگان‌ خدمت تأثیر مثبت و معناداری وجود دارد. بین پاسخگویی و گیرند‌گان ‌خدمت رابطه مثبت معناداری وجود ندارد. نتایج نشان می‌دهد برای بهبود وضعیت پاسخگویی و بررسی مشکلات دانشجویان باید منابع و اطلاعات کافی در اختیار کارکنان قرار داده شود. برای افزایش کیفیت خدمات آموزش مجازی در جهت رضایت گیرندگان‌خدمت ضرورت دارد در اسرع وقت نواقص را شناسایی و برای بهبود وضعیت پاسخگویی دانشجویان اقدام نمایند.

Keywords

• کیفیت خدمات
• رضایت
• آموزش مجازی