بررسی میزان یادگیری ایروبیک در دانشجویان کم‌تحرک با توجه به سبک‌های شناختی

Abstract

هدف پژوهش حاضر، بررسی میزان یادگیری ایروبیک در دانشجویان کم‌تحرک با توجه به سبک‌های شناختی بود. بدین‌منظور، 24 دانشجوی کم‌تحرک دختر با میانگین سنی (3/22 و انحراف استاندارد 187/1 به شیوة دردسترس انتخاب شدند و در سه گروه سبک شناختی (هر گروه هشت نفر) قرار گرفتند. هر سه گروه به‌مدت 16 جلسة یک‌ساعتی تحت‌‌آموزش ایروبیک ماراتن قرار گرفتند و سه مربی ایروبیک میزان یادگیری آن‌ها را ارزیابی کردند. داده‌ها به کمک روش آماری تحلیل واریانس (اندازه‌گیری مکرر) بررسی شدند. نتایج نشان داد که شرکت‌کنندگان مستقل از زمینه (P = 0.09) در مقایسه با شرکت‌کنندگان وابسته به زمینه و بی‌طرف در مراحل یادداری و انتقال عملکرد بهتری داشتند و میزان یادگیری آن‌ها بیشتر از دو گروه دیگر بود. می‌توان نتیجه گرفت که شرکت‌کنندگان مستقل از زمینه به‌دلیل پردازش خودکار، استفادة مؤثر از اطلاعات بدنی و عوامل شناختی متفاوت ممکن است مهارت‌های حرکتی را سریع‌تر یاد بگیرند.

Keywords

• ایروبیک
• یادگیری
• سبک‌های شناختی