Pojęcie „wiary” u Shinrana

Abstract

Nauczycielem buddyjskim, który przywiązywał największą wagę do „wiary”, czyniąc ją fundamentem swojej koncepcji religijnej, był Shinran (1173–1262), założyciel japońskiej sekty Jōdo shinshū (prawdziwa szkoła Czystej Ziemi). Niniejszy artykuł jest próbą ukazania rozumienia wiary przez Shinrana na podstawie jego pism, szczególnie zwoju „Wiara” z Kyōgyōshinshō („Nauka, praktyka, wiara i przebudzenie”). Dla Shinrana wiara jest właściwą przyczyną odrodzenia się w Czystej Ziemi Buddy Amidy. Przedmiotem wiary są patriarchowie tradycji amidystycznej i Budda Śākyamuni, ale przede wszystkim pojmowany osobowo Amida. Chwila, w której człowiek zostaje wypełniony „wiarą”, jest chwilą całkowitego zawierzenia Amidzie, „wiara” zaś jest darem łaski Amidy, nie skutkiem praktyki człowieka. W kontekście takiego rozumienia „wiary” przez Shinrana pytaniem, na które powinny próbować odpowiedzieć dalsze badania, jest pytanie o relację wiary jako daru Amidy i wolności człowieka.