Przebaczenie w psychoterapii

Abstract

Aby właściwie opisać miejsce przebaczenia w procesie psychoterapeutycznym, należy uwzględnić wielość rodzajów psychoterapii. W licznych nurtach i szkołach psychoterapii przebaczenie jest pomijane. Jednak w rzeczywistości proces psychoterapii i proces przebaczenia mają wiele wspólnego. Odkrywanie w psychoterapii osobistych zranień, bolesnego miejsca wiąże się z dyskomfortem, lękiem i innymi przykrymi doświadczeniami. W terapii zorientowanej na przebaczenie należy uwzględnić kontekst krzywdy (z czasem także kontekst winy), kondycję osoby zranionej, jej dyspozycje psychiczne i duchowe. Pierwszym etapem i elementem jest odkrycie i nazwanie przeżywanych trudności, przykrości, krzywd. Ponieważ przebaczenie jest nie tylko aktem, ale także procesem, trzeba uwzględnić fazy tego procesu. Istotne znaczenie ma również motywacja przebaczenia i adresat przebaczenia, czyli krzywdziciel. Osoby skrzywdzone ukierunkowują swoje myślenie dotyczące krzywdy i przebaczenia nie tylko na ludzi, którzy ich skrzywdzili, ale także na Boga i samego siebie. Przebaczenie uzyskuje swoją głębię, motywację i skuteczność w kontekście religii. Dla chrześcijan głównym motywem przebaczenia jest doświadczane przez nich wybaczenie ze strony Boga. Religia jest tu znaczącym czynnikiem skuteczności psychoterapii zorientowanej na przebaczenie.

Keywords

• psychotherapy of mental health harm
• dynamics of forgiveness
• forgiveness in psychotherapy