اثرات استفاده از کودهای شیمیایی همراه با محیط کشت گیلارد (f/2) بر رشد، ترکیبات بیوشیمیایی، پروفایل اسیدهای چرب، کلروفیل و کارتنوئید کل جلبک هماتوکوکوس پلوویالیس در آب لب شور

Abstract

مقدمه: استفاده از روش های استاندارد به جهت تولید جلبک های تک سلولی هزینه های بالایی را به دنبال دارد و در بسیاری از مواقع به صرفه نمی باشد. بنابراین استفاده از کودهای شیمیایی می تواند به عنوان یک جایگزین مناسب برای تولید جلبک های تک سلولی در نظر گرفته شود. جلبک سبز هماتوکوکوس پلوویالیس قابلیت بالایی را در تولید آستاگزانتین و چربی در سلول های مقاوم به نام اسپور دارد. مواد و روش: بر این اساس، جلبک هماتوکوکوس با تراکم104* 25/4 سلول بر میلی لیتر به ظروف 3 لیتری منتقل شد. پروفایل اسیدهای چرب، فاکتورهای رشد، ترکیبات شیمیایی جلبک و رنگدانه ها مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: نتایج نشان داد که نرخ رشد ویژه، تقسیم سلولی بر روز، بازدهی تثبیت دی اکسید کربن، زیست توده و بازدهی زیست توده کل به ترتیب در تیمارهای 5 (G: I= 50:50) و 9 (Gf= 100) دارای بیشترین و کمترین مقدار بود (P <0.05). بالاترین محتوای پروتئینی (68/40 درصد)، چربی (88/34 درصد) و کربوهیدرات (04/42 درصد) به ترتیب در تیمارهای 9، 2 (G: R= 50:50) و 8 (I= 100) مشاهده شد (P <0.05). بالاترین میزان کلروفیل آ (29/71 میلیگرم بر گرم وزن تر) در تیمار 9، کلروفیل ب (60/85 میلیگرم بر گرم وزن تر) در تیمار 3 (G: R= 75:25) و کارتنوئید کل (11/206 میلیگرم بر گرم وزن تر) در تیمار 6 (G: R= 75:25) مشاهده شد (P <0.05). بالاترین میزان SFA در تیمار 6 و PUFA در تیمار 2 بدست امد (P <0.05). بحث: نتایج بدست آمده در مطالعه حاضر نشان داد که محیط کشت f/2 زیست توده و چربی را در تیمارهای 9 و 5 ارتقاء داده و در تیمار 6 سبب افزایش کارتنوئید کل و SFA و در تیمار 2 و تیمار 4 میزان MUFA و PUFA را در جلبک هماتوکوکوس پلوویالیس پرورش یافته در آب لب شور افزایش داد.

Keywords

• هماتوکوکوس پلوویالیس
• ترکیب بیوشیمیایی
• اسیدهای چرب
• کلروفیل
• کارتنوئید کل