درک تجربه عدم اشتغال در افراد مبتلا به ضایعات نخاعی در روند برگشت به کار

Abstract

مقدمه: از دست دادن کار و موانع موجود در راه بازگشت به کار از پیامدهای ابتلا به ضایعات نخاعی است. این مقاله شامل بخشی از نتایج پژوهش کیفی تحت عنوان "درک تجربه زیسته افراد مبتلا به ضایعات نخاعی در روند برگشت به کار در شهر قم" بود که با هدف شناخت عوامل زمینه‌ساز عدم موفقیت در برگشت به کار پس از ابتلا به ضایعه نخاعی تنظیم شد. مواد و روش‌ها: پژوهش فوق به روش کیفی و شیوه پدیده‌ شناسی انجام شد. شرکت کنندگان، مردان مبتلا به ضایعه نخاعی پاراپلژی دارای پرونده در اداره بهزیستی استان قم بودند. نمونه‌گیری به روش هدفمند بود و تا اشباع کامل اطلاعات ادامه یافت. تعداد شرکت کنندگان به 20 نفر رسید که در دو گروه 10 نفری شاغل و غیر شاغل قرار داشتند. جمع‌آوری داده‌ها با استفاده از مصاحبه نیمه ساختار یافته باز عمیق فردی و تفسیر داده‌ها به روش Van Mannen انجام شد. یافته‌ها: در مجموع 6 مضمون محوری در این پژوهش ظهور یافت که بیانگر تجارب شرکت کنندگان از مشکلات و موانع موجود در راه بازگشت به کار بود. نتیجه گیری: بررسی‌ها نشان داد که در برخی زیرمضمون‌ها تفاوت‌هایی در گفته‌های افراد غیر شاغل با شاغلین وجود دارد که بیانگر عوامل تعیین کننده موفقیت یا عدم موفقیت در برگشت به کار بود. در واقع می‌توان گفت درک نادرست افراد از مشکلات جسمی، نوع شخصیت وابسته و غیرفعال، نگرش منفی نسبت به مسایل و فقدان حمایت‌های روحی- روانی خانواده از موانع برگشت به کار اختصاصی افراد غیر شاغل در این مطالعه بود. کلید واژه‌ها: ضایعه نخاعی، اشتغال، بازگشت به کار