Proces kształcenia jako otwarta kulturowo przestrzeń badań i praktyk dydaktycznych

Abstract

Autorka ukazuje proces kształcenia traktowany jako przedmiot badań dydaktyki oraz obszar praktyk dydaktycznych. Przywołuje dwie zasadniczo odmienne orientacje teoretyczno-metodologiczne obecne w badaniach dydaktycznych: pozytywizm i interpretatywizm, które mają konsekwencje dla charakteru tworzonych projektów kształcenia. Przedstawia główne różnice między pozytywistycznym i interpretatywnym podejściem do badań nad kształceniem oraz implikacje tych stanowisk dla programu kształcenia, przebiegu lekcji, relacji między uczniem i nauczycielem, celów nauczania i sposobów ich realizacji.