اثر بخشی مشاوره مسیر شغلی مبتنی بر امید بر توانمند سازی و کارکردهای اجرایی کارکنان

Abstract

زمینه: مشاوره شغلی یکی ازشیوه های کشف و تبلور توانایی های منابع انسانی و به کار گماردن افراد مناسب در جایگاه و زمان مناسب در سازمان است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی مشاوره مسیر شغلی مبتنی بر امید بر توانمند سازی و کارکردهای اجرایی کارکنان بود.روش: پژوهش حاضر به شیوه نیمه آزمایشی وطرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه صورت گرفت.جامعه آماری تحقیق شامل کارکنان منتسب دانشگاه علوم انتظامی امین در سال 1403- 1402 بود. که از بین آنها 40 نفر به شیوه غیراحتمالی در دسترس، انتخاب و به طور تصادفی در دوگروه آزمایش و کنترل جاگماری شدند ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه توانمند سازی کارکنان اسپریتزر (1995) ومقیاس رفتاری کارکردهای اجرایی فرم بزرگسالان روت و همکاران (2005) بود.گروه آزمایش جلسات مشاوره مسیر شغلی مبتنی بر امید به مدت 6 جلسه را دریافت نمود و برای گروه گواه هیچ مداخله ای اجرا نشد. جهت بررسی فرضیات تحقیق، از آزمون تحلیل کوواریانس به کمک نرم افزار SPSS26 بهر برداری شد.یافته: نتایج نشان داد میانگین نمرات مشاوره شغلی مبتنی بر امید بر افزایش توانمندی کارکنان در گروه آزمایش از 44/30در مرحله پیش آزمون به 62/65 و میانگین کارکردهای اجرایی کارکنان گروه آزمایش از 116/50در مرحله پیش آزمون به 140/65در مرحله پس آزمون رسیده است. نتیجه گیری: پیشنهاد می شود از شیوه مشاوره مسیر شغلی مبتنی بر امید با اجرای دوره های وکارگاه های تخصصی برای ارتقای توانمندی و کارکرد های اجرایی در سازمان ها، مراکز مشاوره و دانشگاه ها استفاده گردد

Keywords

• توانمند سازی
• کارکردهای اجرایی
• مشاوره مسیر شغلی مبتنی بر امید