تاثیر تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای بر پاسخ دهی اجتماعی در کودکان مبتلا به طیف اتیسم

Abstract

مقدمه و اهداف هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تحریک مستقیم فراجمجمه ­ای بر پاسخ­دهی اجتماعی در کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم بود. مواد و روش­ ها 24 کودک مبتلا به اختلال طیف اتیسم با عملکرد بالا با استفاده از نمونه­ گیری در دسترس انتخاب شدند که از نظر هوش کلامی همسان بودند و به ­طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند، قبل و بعد از تحریک ارزیابی با استفاده از ویرایش دوم آزمون Gilliam Autism Rating Scale که شامل چهار خرده‌­مقیاس رفتارهای کلیشه‌ای، برقراری ارتباط، تعاملات اجتماعی و اختلالات رشدی و پرسشنامه Social Responsiveness Scale جهت بررسی پاسخ­ های اجتماعی کودکان طیف اتیسم انجام گرفت و با هم مورد مقایسه قرار گرفته و نتایج حاصله گزارش گردید. پروتکل مورد استفاده تحریک الکتریکی مستقیم با شدت جریان 2 میلی­آمپر به مدت 20 دقیقه برای 5 جلسه متوالی و جاگذاری الکترود آند بر پشتی خلفی پیش ­پیشانی چپ و الکترود کاتد روی بازوی راست انجام گردید. یافته ­ها تحلیل داده­ ها تفاوت معناداری بین دو گروه در پیش ­آزمون و پس­ آزمون را نشان داد که کاهش علائم اتیسم (P=(0/002)-F(1-22)) و بهبود پاسخ ­دهی اجتماعی (P=(0/014)-F(1-22))است. نتیجه­ گیری به نظر می­رسد که استفاده از تحریک مستقیم فراجمجمه ­ای می­تواند ابزار کلینیکی مفیدی در بهبود ارتباط اجتماعی و پاسخ­ دهی اجتماعی در کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم باشد.

Keywords

• اختلال طیف اتیسم
• ارتباط اجتماعی
• تحریک مستقیم فراجمجمه ای