تأثیر یک جلسه تمرین پیلاتس بر احساسات مثبت زنان چاق: بررسی تعامل انگیزش موقعیتی و شدت ادراک شدۀ تمرین برای پیش‌بینی احساسات مثبت

Abstract

مقدمه: انگیزش برای فعالیت­های مختلف قویاٌ تحت تأثیر ادراکات خودمختاری فرد نسبت به آن فعالیت­ها قرار می­ گیرد. هدف از این پژوهش، مطالعه ارتباط بین انگیزش موقعیتی و شدت ادراک شدۀ تمرین در زنان چاق برای پیش ­بینی تغییر در احساس مثبت ناشی از یک جلسه تمرین پیلاتس بود. روش:­ در پژوهش شبه تجربی حاضر، 17 زن چاق با میانگین وزن، 0/10 ± 4/87، سن، 0/10±1/39 و شاخص توده بدن، 4/3 ± 9/35 به طور داوطلبانه شرکت کردند. شرکت­ کنندگان قبل از انجام برنامه تمرینی به پرسش­نامه احساسات مثبت و مقیاس انگیزش موقعیتی پاسخ دادند. سپس به تمرین پیلاتس پرداخته و بلافاصله بعد از انجام تمرین، مجدداً پرسشنامه احساسات مثبت را تکمیل کردند. شدت تمرین توسط مقیاس میزان فشار ادراک شده، بعد از تمرین سنجیده شد. داده­ها از طریق آزمون تی زوجی و رگرسیون سلسله مراتبی تحلیل شدند. یافته ­ها: نتایج نشان­ دهندۀ تفاوت معنادار بین احساس مثبت قبل و بعد از تمرین بود (5 0/0 ≥P). تجزیه و تحلیل رگرسیون بازگوکنندۀ پیشی­بینی معنادار احساسات مثبت توسط تعامل انگیزش درونی و میزان شدت ادراک شده و همچنین تعامل­شان با عامل تنظیم شناسایی شده (05/0≥P) بود. نتیجه­ گیری: یافته­های حاضر نشان داد انگیزش درونی به عنوان عامل قوی برای انجام پیش ­بینی احساسات مثیت در زنان چاق است. بنابراین، تقویت انگیزش درونی در زنان چاق جهت انجام فعالیت بدنی و حصول احساس مثبت ناشی از آن توصیه می ­شود.

Keywords

• انگیزش موقعیتی
• چاقی
• تمرین پیلاتس
• احساس مثبت