نقش خودکارآمدی شغلی در رابطه بین بازاریابی داخلی و جوّ توسعه منابع انسانی

Abstract

هدف: پژوهش حاضر با هدف نقش خودکارآمدی شغلی در رابطه بین بازاریابی داخلی و جوّ توسعه منابع انسانی در بین کارکنان شعب شرکت بیمه پاسارگاد استان تهران انجام پذیرفت. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف، تحقیقی کاربردی و از حیث روش، از نوع توصیفی_ پیمایشی است. از میان 197 نفر از جامعه آماری این پژوهش، حداقل 130 نفر با استفاده از فرمول کوکران و روش در دسترس، به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. در نهایت، 137 پرسش‌نامه جمع‌آوری شد. برای اندازه‌گیری متغیر‌ها، از سه پرسش‌نامه استاندارد، بازاریابی داخلی مری و همکاران (2013)، خودکارآمدی شغلی پت و همکاران (1999) و جوّ توسعه منابع انسانی رائو و آبراهام (1986) استفاده گردید. به-منظور تجزیه و‌تحلیل داده‌های پژوهش از نرم‌افزار‌های SPSS و Smart PLS، با رویکرد مدل‌سازی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد، خودکارآمدی شغلی کارکنان توانسته است به‌عنوان نقش میانجی در رابطه میان بازاریابی داخلی و جوّ توسعه منابع انسانی نقش مؤثری ایفا نماید. نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از آن است که کارکنان دارای خودکارآمدی بالا، دید مثبت‌تری نسبت به جوّ توسعه‌ای منابع انسانی دارند، زیرا خودکارآمدی شغلی، شاخص‌های بازاریابی داخلی را به جوّ توسعه منابع انسانی پیوند می‌دهد.

Keywords

• بازاریابی داخلی
• جوّ توسعه منابع انسانی
• خودکارآمدی شغلی