Majallah-i Dānishkadah-i Pizishkī-i Dānishgāh-i ̒ Ulūm-i Pizishkī-i Mashhad. (Sep 2022)

اثر 12 هفته تمرین استقامتی بر بیان ژن و پروتئین 1Wnt ، β-cateninو 1CyclinD و شاخص‌های اکوکاردیوگرافی در بطن راست موش‌های صحرایی

  • فرزانه ملکی,
  • جواد مهربانی,
  • علیرضا ایمانی

DOI
https://doi.org/10.22038/mjms.2022.65353.3840
Journal volume & issue
Vol. 65, no. 4

Abstract

Read online

مقدمه: ری مدلینگ ناشی از تمرین استقامتی در بطن چپ نسبتاً به خوبی مشخص شده است اما در مورد بطن راست یافته ها اندک و متناقض بوده و تحقیقات بیشتری مورد نیاز است. بنابراین، این مطالعه با هدف ارزیابی اثرات فعالیت ورزشی استقامتی شدید بر بطن راست و بررسی نقش سیگنالینگ Wnt/β-catenin در این زمینه انجام شد.روش کار: در این مطالعه تجربی، 16 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به دو گروه کنترل و تمرین تقسیم شدند. گروه تمرین در معرض تمرینات استقامتی شدید شامل یک برنامه 12 هفته‌ای دویدن روی تردمیل قرار گرفتند. پس از اکوکاردیوگرافی قلب حیوانات استخراج گردید و رسوب کلاژن با رنگ آمیزی ماسون تریکروم، و بیان ژن و پروتئین Wnt1، β-catenin و cyclinD1 در بافت بطن راست از طریق RT-PCR و وسترن بلات بررسی شد. برای مقایسه میانگین شاخص های مورد نظر بین دو گروه کنترل و تمرین، آزمون تی مستقل به کار رفت.نتایج: بیان ژن 1Wnt، β-Catenin و CyclinD1 در گروه تمرین بطور غیرمعنی‌داری از گروه کنترل بیشتر بود. نتایج حاصل از وسترن بلات نشان می‌دهد تغییرات در بیان پروتئین1Wnt β-Catenin وCyclinD1 از نظر آماری معنی‌دار بود. نتایج حاصل از رنگ آمیزی ماسون تریکروم جهت شناسایی رشته های کلاژن نشان می دهد بین گروه تمرین و گروه کنترل به لحاظ آماری تفاوت معنی‌داری وجود ندارد. شاخص‌های اکوکاردیوگرافی گروه تمرین نیز تفاوت معنی‌داری با گروه کنترل نداشت.نتیجه گیری: به نظر می‌رسد تمرینات استقامتی شدید طولانی‌مدت ممکن است منجر به هایپرتروفی بطن راست از طریق فعال کردن سیگنالینگ Wnt/β-catenin شود.

Keywords