حقوق بشر (Oct 2020)

Militant Democracy: Lowenstein Revisited

  • Kathleen Cavanaugh

DOI
https://doi.org/10.22096/HR.2021.532114.1329
Journal volume & issue
Vol. 15, no. 2
pp. 117 – 124

Abstract

Read online

The emerging right to democracy (e.g. Franck, T) within international law favors a liberal, democratic packaging. Yet as Abedolkarim Sourash argues, there has been a conflation of liberalism and democracy, which must be decoupled. It is from this point of departure that this paper will examine the international legality of militant democracy and interrogate when and how a constitutional democracy can legally act in an anti-democratic manner to combat threats to its democratic existence. Militant democracy was a term introduced in 1937 by Karl Lowenstein. It refers to a form of constitutional democracy authorized to protect civil and political freedom by pre-emptively restricting its exercise. Lowenstein’s writings, at the time, were concerned with the limitations of democratic institutions in containing fascism. Militant democracies stand in contrast with the principles of legal pluralism, but the extent to which international law authorizes transformative political agendas that seek to implement forms of religious, cultural, or national autonomy is unclear. حق نو ظهور دموکراسی (به عنوان مثال فرانک، تی) در حقوق بین الملل از یک ترکیب لیبرال و دموکراتیک طرفداری می­کند. با این وجود، همانطور که عبدالکریم سروش استدلال می­کند، لیبرالیسم و دموکراسی با هم آمیخته­ اند اما باید جدا شوند. در این مرحله جدایی است که این مقاله قانونی بودن دموکراسی ستیزه جویانه را در سطح بین المللی مورد بررسی قرار می ­دهد و همچنین در این مقاله نشان داده می شود که یک دموکراسی مبتنی بر قانون اساسی چگونه و در چه زمانی می ­تواند به صورت قانونی برای مبارزه با تهدیدات اعمال دموکراسی به روشی ضد دموکراتیک عمل کند. دموکراسی ستیزه جویانه اصطلاحی است که در سال 1937 توسط کارل لوونشتاین معرفی شد. این به نوعی دموکراسی مشروطه ­ای اشاره دارد که مجاز است از آزادی مدنی و سیاسی با محدودیت پیشگیرانه اعمال آن محافظت کند. در آن زمان، نوشته ­های لونشتاین مربوط به محدودیت­ های نهادهای دموکراتیک در مهار فاشیسم بود. دموکراسی­ های مبارزه با اصول کثرت گرایی حقوقی در تضاد هستند، اما حد و مرز اختیارات مجاز حقوق بین الملل در دستورکارهای سیاسی تحول آفرین که به دنبال اجرای اشکال خودمختاری مذهبی، فرهنگی یا ملی هستند، مشخص نیست.

Keywords