مدیریت زنجیره تأمین (Jan 2023)
طراحی زنجیره تأمین بر اساس برنامهریزی تصادفی دومرحلهای میانگین- ارزش در معرض خطر شرطی با امکان تجهیز تأمینکنندگان در شرایط اختلال
Abstract
تخصیص مکان در طراحی یک زنجیره تأمین به دلیل هزینهبری بالا، عدم امکان تغییر و دامنه تأثیر آن بر سایر تصمیمها و فعالیتها، یک تصمیم سطح استراتژیک میباشد و انتخاب تأمینکنندگان و سیاستهای تولید و حملونقل در سطح تاکتیکی جای میگیرد. ادغام سطوح مختلف تصمیمات در زنجیره تأمین به کاهش هزینههای کلی و بهبود عملکرد آن کمک میکند. برای این منظور در پژوهش حاضر یک مدل تصادفی دومرحلهای میانگین- ارزش در معرض ریسک شرطی برای تخصیص مکان و محاسبه جریان مواد و کالاهای ساختهشده یک زنجیره تأمین چندمحصولی-چندسطحی مورداستفاده قرار میگیرد. در این مدل، توزیعکنندگان و تأمینکنندگان با امکان اختلال مواجه هستند و برای جلوگیری از اختلال در تأمینکنندگان میتوان آنها را با صرف هزینه، مورد تجهیز قرار داد. منابع عدم قطعیت در مدل شامل هزینههای حملونقل، تقاضای مشتریان نهایی و احتمال اختلال در مراکز توزیع و تأمینکنندگان میباشد. مدل پژوهش از ارزش در معرض ریسک شرطی به همراه ضریب ریسک گریزی برای کنترل ریسک ناشی از فاصله گرفتن زیاد از مقادیر مورد انتظار استفاده میکند. مدل طراحیشده در نهایت به کمک شبیهسازی مونتکارلو به یک برنامهریزی خطی تکسطح تبدیل میگردد. در پایان ضمن یک مثال عددی، به پیادهسازی مدل و تحلیل حساسیت آن اقدام میگردد.