بررسی ارتباط موفقیت اینداکشن با نمره بیشاب در زنان باردار مراجعه کننده به بیمارستان بعثت سنندج در سال 1392

Abstract

مقدمه: اینداکشن یا القاء زایمان، شایع‌ترین پروسیجر در مامایی مدرن است. بر اساس نتایج مطالعات سن مادر، شاخص توده بدنی، تعداد حاملگی، سن بارداری، میزان اتساع سرویکس، نرم شدن سرویکس قبل از القاء زایمان و طول سرویکس از عوامل تأثیرگذار بر موفقیت القاء زایمان هستند. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط موفقیت اینداکشن با نمره بیشاپ انجام شد. روش کار: این مطالعه مقطعی در سال‌های 92-1391 بر روی 539 نفر از زنان باردار مراجعه‌کننده به بیمارستان بعثت سنندج که جهت القاء زایمان بستری شده بودند، انجام شد. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه شامل سؤالاتی در مورد مشخصات فردی، سابقه مامایی، اطلاعات مربوط به نمره بیشاب، القاء زایمان، نحوه زایمان، وزن نوزاد و آپگار دقیقه اول و پنجم بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 20) و آزمون کای اسکوئر، تی و رگرسیون لوجستیک استفاده شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: بر اساس نتایج مطالعه، ارتباط بین نمره بیشاب و موفقیت القاء زایمان معنی‌دار نبود (286/0=p). بین موفقیت القاء زایمان با اتساع سرویکس (001/0>p)، افاسمان (004/0=p)، وزن هنگام تولد، روش القاء (000/0=p) و تعداد حاملگی (002/0=p) تفاوت آماری معنی‌داری وجود داشت، اما با نزول (433/0=p)، سن مادر (433/0=p)، و تعداد زایمان (286/0=p) ارتباط آماری معنی‌داری نشان نداد. حدود 218 نفر ‌(8/70%) از زنان نخست‌زا و 83 نفر (99/35%) از زنان چندزا و در مجموع 412 نفر (43/76%) به صورت واژینال زایمان کردند و بقیه به دنبال عدم موفقیت القاء زایمان، مورد سزارین قرار گرفتند. بر اساس مدل رگرسیون لوجستیک، بین افاسمان، اتساع سرویکس، تعداد حاملگی، روش القاء (000/0=p) و وزن هنگام تولد (001/0=p) با موفقیت القاء زایمان ارتباط معنی‌داری وجود داشت (05/0>p). نتیجه‌گیری: بررسی اتساع سرویکس، افاسمان و وزن هنگام تولد از ارزش پیشگویی‌کننده بالاتری نسبت به سن، تعداد حاملگی و نزول جنین برخوردار هستند.

Keywords

• القاء زایمان
• زایمان واژینال
• نمره بیشاپ