فصلنامه خانواده پژوهی (Mar 2022)
نقش میانجی خودشناسی انسجامی در رابطه بین مؤلفه‌های دلبستگی والدین با خودپنداره دانش‌آموزان
Abstract
پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی خودشناسی انسجامی در رابطه بین مؤلفه‌های دلبستگی والدین با خودپنداره دانش‌آموزان انجام شد. روش پژوهش توصیفی ـ همبستگی از نوع مدل‌یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش تمامی دانش‌آموزان دختر متوسطه اول شهر تهران و والدینشان در سال تحصیلی 1400-1399 بودند که از بین آن‌ها 446 نفر به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان پرسش‌نامه‌های خودپنداره راج کمار ساراسوت، دلبستگی هازن و شیور، و خودشناسی انسجامی قربانی را تکمیل کردند. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و روش تحلیل مسیر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اثرات مستقیم سبک‌های دلبستگی (ایمن، اجتنابی و دوسوگرا) و خودشناسی انسجامی بر خودپنداره معنی‌دار بود. همچنین خودشناسی انسجامی در رابطه بین سبک‌های دلبستگی والدین با خودپنداره دانش‌آموزان نقش میانجی داشت. بر این اساس، سبک‌های دلبستگی والدین با میانجی‌گری خودشناسی انسجامی می‌توانند خودپنداره دانش‌آموزان را پیش‌بینی نمایند.
Keywords
