برآورد عملکرد و شاخص‌های کشت مخلوط سیر (Allium sativum L.) و نخود فرنگی (Pisum sativum L.) در مناطق ساری و گنبد کاووس

Abstract

به‌منظور ارزیابی کشت مخلوط سیر و نخود فرنگی آزمایشی در سال زراعی 93-1392 در دو منطقه ساری و گنبد کاووس در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل ترکیب­های مختلف کشت مخلوط در نه سطح شامل کشت خالص سیر، کشت خالص نخود فرنگی، مخلوط جایگزینی 25 : 75، 50 :50، 75 : 25 درصد، مخلوط افزایشی 25 + 100، 50 +100، 75 + 100، 100 + 100 درصد نخود­فرنگی و سیر در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که عملکرد محصول (سیر و نخود فرنگی) در اغلب تیمارهای آزمایشی واقع در شهرستان ساری (استان مازندران) نسبت به شهرستان گنبد کاووس (استان گلستان) برتری داشت. اغلب شاخص­های کشت مخلوط تیمارهای افزایشی در مقایسه با تیمارهای جایگزینی واقع در هر دو استان از مزیت بالاتری برخوردار بود. حداکثر سودمندی کل (38/0) در شهرستان ساری و در تیمار جایگزینی 25 درصد نخود فرنگی + 75 درصد سیر مشاهده شد که نسبت به منطقه گنبد کاووس 15 درصد افزایش نشان داد. در مجموع، عملکرد کل و اغلب شاخص‌های مورد ارزیابی مخلوط در تیمارهای افزایشی در مقایسه با تیمارهای جایگزینی در هردو منطقه از مزیت بالاتری برخودار بود. هر چند عملکرد و شاخص‌های ارزیابی مخلوط در منطقه ساری بیش‌تر از گنبد کاووس بود.

Keywords

• سودمندی
• ضریب ازدحام نسبی
• عملکرد واقعی
• نسبت برابری زمین