عوامل پیشگویی کننده نیاز به بستری و دیالیز در مسمومیت با الکل؛ یک مطالعه مقطعی

Abstract

مقدمه: سوء مصرف الکل از مشکلات بهداشتی است که تمامی جوامع با آن درگیر هستند. هر چند در کشور ایران درصد مصرف کنندگان الکل به دلیل موانع اجتماعی و فرهنگی کمتر از سایر کشورهاست اما اطلاعات دقیقی از عوارض، پیامدها و عوامل پیشگویی کننده آن در دست نیست. بر این مبنا مطالعه حاضر با هدف تعیین عوارض و پیامدهای ناشی از الکل و شناسایی فاکتورهای تاثیرگذار بر آن در شهر تبریز طراحی شد. روش کار: پژوهش مقطعی حاضر بین مهر ماه 1392 تا مرداد ماه 1393 در بیمارستان سینا شهر تبریز انجام پذیرفت. تمامی مسمومین با الکل مراجعه کننده به اورژانس این مرکز وارد مطالعه گردیدند. فاکتورهای دموگرافیک و کلینیکی بیماران، تست های آزمایشگاهی، انجام دیالیز و بستری در بخش های بیمارستانی مورد ارزیابی واقع شد. در نهایت نیز با استفاده از رگرسیون لجستیک چند متغیره، فاکتورهای مستقل تاثیر گذار بر نیاز به انجام دیالیز و بستری بیماران بررسی شد. یافته ها: در نهایت 81 بیمار (91/4 درصد مرد) با میانگین سنی 10/4±27/9 وارد مطالعه شدند. 10 (12/3 درصد) بیمار نیاز به دیالیز داشته و 34 (42/0 درصد) بیمار بستری شدند. افزایش سطح کراتینین (0/048=p؛ 2/4-1/004: CI 95%؛ 1/6=OR) و افزایش فاصله زمانی بین مصرف تا مراجعه به اورژانس (0/004=p؛ 1/15-1/03 :CI 95%؛ 1/1=OR) عوامل پیشگویی کننده مستقل دیالیز در بیماران بودند. به علاوه عوامل پیشگویی کننده بستری نیز شامل مصرف سیگار (0/01=p؛ 5/5-1/6: CI 95%؛ 3/4=OR) و نیاز به انجام دیالیز (0/001>p؛ 10/5-5/4 :CI 95%؛ 7/9=OR) بدست آمد. نتیجه گیری: در پژوهش حاضر 12/3 درصد بیماران نیاز به دیالیز داشتند که افزایش سطح کراتینین سرم و افزایش فاصله زمانی بین مصرف الکل تا مراجعه به اورژانس مهمترین عوامل پیشگویی کننده آن بود. به علاوه احتمال بستری شدن مسمومین سیگاری و دیالیز شده در بخش های بیمارستانی بیشتر از سایر بیماران بود.