Rola pełnomocnika w procesie unieważnienia małżeństwa w prawie polskim i w procesie stwierdzenia nieważności małżeństwa w prawie kanonicznym

Abstract

Istnieją dwa porządki prawne regulujące różnego rodzaju kwestie związane z mał­żeństwem: kościelny i świecki. Porządki te obejmują dwa różne aspekty tej samej in­stytucji małżeńskiej. Małżeństwo powstaje przez wyrażoną w odpowiedniej formie zgo­dę małżeńską. Po ratyfikacji Konkordatu między Stolicą Apostolską i Rzecząpospo­litą Polską istnieje możliwość jednoczesnego wyrażenia zgody na zawarcie małżeństwa za­równo na forum cywilnym, jak i kanonicznym. Odmiennie sprawa wygląda w przy­pad­ku, gdy wspomniane porządki prawne starają się sformalizować rozkład łączącego stro­ny pożycia małżeńskiego w porządku prawa państwowego i wykazać nieważność mał­żeństwa w porządku kanonicznym. Należy odróżnić zatem proces kościelny doty­czący stwierdzenia nieważności małżeństwa od procesu rozwodowego, czy też o unie­waż­nie­nie małżeństwa cywilnego. Częścią rozwiązań prawnych, zarówno w porządku kano­nicznym, jak i świeckim, są przepisy dotyczące roli osób występujących w proce­sach małżeńskich w imieniu stron na mocy udzielonych im pełnomocnictw. Do istoty urzędu adwokata należy jego udział w procesie i świadczenie fachowej pomocy prawnej na rzecz strony, która go o taką pomoc poprosiła. Osoby te, aby nie naruszać przepisów i ducha konkretnego systemu prawa, powinny nie tylko postępować zgodnie z obowią­zującymi przepisami, ale także znać i rozumieć wspomniane założenia aksjologiczne, jakie w stosunku do małżeństwa istnieją w kanonicznym i świeckim prawie małżeń­skim.

Keywords

• pełnomocnik
• adwokat
• stwierdzenie nieważności małżeństwa
• prawo kanoniczne
• proces kościelny
• polskie prawo cywilne