تاثیرمحلول‌پاشی نانوذره اکسید تیتانیوم و اکسید روی بر کاهش اثرات تنش شوری در گیاه بابونه (Matricaria chamomilla)

Abstract

مقدمه: تنش شوری یکی از مهم‌ترین تنش‌های غیرزیستی است که رشد گیاه را تحت تاثیر قرار می‌دهد. هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر تنش ‌کلریدسدیم (0، 75 و 150 میلی‌مولار) و محلول‌پاشی نانوذره‌های اکسیدتیتانیوم و اکسیدروی (0، 2 و 4 میلی‌گرم در لیتر) بر رشد و برخی صفات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی بابونه (Matricaria chamomilla) بود. روش‌ها: تنش شوری در مرحله 3-4 برگی گیاه، در کشت هیدروپونیک اعمال شد و محلول‌پاشی با نانوذرات همزمان با اعمال تنش شوری انجام شد. 38 روز بعد از دومین محلول‌پاشی، گیاهان، برای مطالعه صفات مورد نظر برداشت شدند. نتایج و بحث: بیشترین وزن‌خشک گل در تنش شوری صفر با محلول‌پاشی هر دو سطح نانوذره‌های اکسیدروی و تیتانیوم مشاهده شد. محلول‌پاشی هردو سطح نانوذر‌ه‌های اکسیدروی و تیتانیوم در تنش شوری صفر و محلول‌پاشی 4 میلی‌گرم در لیتر نانوذره اکسیدروی در تنش شوری 75 میلی‌مولار موجب افزایش محتوای کلروفیل a (20 تا 50 درصدی) شد. تنش شوری 150 میلی‌مولار موجب افزایش محتوای مالون دی‌آلدئید و پرولین شد. نتایج نشان داد که محلول‌پاشی با نانوذره‌ها موجب بهبود محتوای عناصر، کلروفیل، عملکرد و پروتئین گیاه در شرایط تنش صفر و 75 میلی‌مولار کلریدسدیم شد.

Keywords

• پرولین
• کلروفیل
• مالون دی‌آلدئید
• محتوای عناصر