Journal of Apicultural Science (Jun 2013)
Bee Fauna (Apoidea: Hymenoptera) of the Suez Canal Region, Egypt
Abstract
Skład gatunkowy zgrupowań pszczół samotnic zmienia się w zależności od roślinności, obecności dogodnych siedlisk gniazdowania oraz stopnia fragmentacji tych siedlisk. W Egipcie rozwój rolnictwa w regionie Kanału Sueskiego stanowi duże wyzwanie z uwagi na fakt, że różnorodność pszczół samotnic jest kluczowa dla produkcji wysokiej jakości nasion, warzyw i owoców. Większość nielicznych badań fauny pszczół Egiptu przeprowadzono w latach siedemdziesiątych XX w. Badania te dotyczyły terenu całego Egiptu, ale region Kanału Sueskiego pozostał pod tym względem mało zbadany. Celem niniejszych badań była ewaluacja zróżnicowania gatunkowego populacji pszczół samotnic w regionie Kanału Sueskiego. Badania prowadzono w różnych częściach tego regionu w latach 2011 i 2012. Ogółem, za pomocą siatki entomologicznej, odłowiono około 900 - 1000 osobników z prowincji gubernatorskich Ismailia, Suez i Synaj. Osobniki zebrane zostały z różnych gatunków roślin uprawnych i dzikich. Oznaczono 55 gatunków owadów pszczołowatych. Stwierdzono obecność przedstawicieli wszystkich rodzin pszczołowatych z wyjątkiem rodziny Melittidae. W obrębie rodzin odnotowano następujące ilości gatunków: 7 (Andrenidae), 9 (Colletidae), 11 (Apidae), 13 (Halictidae) i 15 (Megachilidae). Lasioglossum mandibulare (Morawitz, 1866) został odnotowany w Egipcie po raz pierwszy. Następujące gatunki występowały w regionie Kanału Sueskiego najczęściej i najliczniej: Andrena ovatula ssp. ovatula (Kirby, 1802), Ceratina tarsata Morawitz, 1872 i Colletes lacunatus Dours, 1872. Niektóre gatunki, np. Andrena, Anthophora i Lasioglossum, rejestrowane były w ich naturalnych siedliskach. Inne, jak Colletes, zebrano z okolicy roślin, którymi się żywią. Nie były jednak notowane w okolicy swoich gniazd. Skład gatunkowy pszczół z regionu Kanału Sueskiego zbliżony jest do składu gatunkowego pszczół w Jordanie, Palestynie i Izraelu. Ekosystemy wszystkich tych państw leżą w strefie klimatu śródziemnomorskiego. Niniejsze badania oceniające skład apifauny zapylającej są pierwszymi realizowanymi w regionie Kanału Sueskiego i mogą być kontynuowane w innych regionach Egiptu. Badania terenowe tego typu mogą zainicjować powstawanie większej liczby projektów badawczych dotyczących zapylania i interakcji między pszczołami a roślinami.
Keywords
