Biedronki (Coleoptera: Coccinellidae) odłowione przy użyciu samołówek świetlnych w trzech kompleksach leśnych we wschodniej i centralnej Polsce

Abstract

Chrząszcze z rodziny biedronkowatych (Coccinellidae), jako ważny czynnik ograniczający liczebność stawonogów powodujących szkody w uprawach, są częstym obiektem badań entomologicznych. Do odłowów stosuje się różne metody, przy czym do rzadziej wykorzystywanych należy metoda przywabiania chrząszczy do światła. W niniejszych badaniach zastosowaliśmy tę metodę do odłowu biedronek w rezerwacie Jata k. Łukowa oraz w dwóch kompleksach leśnych położonych w granicach administracyjnych Warszawy: w rezerwacie Las Bielański i w Lesie Młocińskim. Nocne odłowy owadów do samołówek świetlnych prowadzono w latach 2018 i 2019 między marcem a listopadem, jednak biedronki wpadały do pułapek w okresie od kwietnia do września. Łącznie na trzech stanowiskach odłowiono 347 osobników Coccinellidae należących do 16 gatunków. Największe bogactwo gatunkowe (15 gatunków), a jednocześnie najmniejszą średnią liczebność biedronek (1,3 osobnika na próbę) odnotowano w Jacie. W Lesie Bielańskim stwierdzono 9 gatunków i średnio 4 osobniki na próbę, a w Lesie Młocińskim 4 gatunki i średnio 2,2 osobnika na próbę. Na wszystkich trzech stanowiskach gatunkiem dominującym była Calvia decemguttata (L.). Wysoki udział miały również Harmonia axyridis (Pallas) i Vibidia duodecimguttata (Poda). Większość odłowionych osobników biedronek (71%) należała do gatunków pozbawionych ubarwienia ostrzegawczego, co może pośrednio świadczyć o ich nocnym trybie życia.

Keywords

• Coccinellidae
• Calvia decemguttata
• Harmonia axyridis
• Vibidia duodecimguttata
• aktywność nocna