بررسی تأثیر آموزش تصویرسازی ارتباطی (ایماگوتراپی) بر صمیمیت زناشویی زوج‌ها

Abstract

هدف از این پژوهش بررسی تأثیر آموزش تصویرسازی ارتباطی (ایماگوتراپی) بر صمیمیت زناشویی زوج‌ها بود. طرح پژوهش از نوع شبه‌آزمایشی با پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون و گروه گواه بود. جامعۀ آماری شامل همۀ زوج‌های مراجعه‌کننده به مرکز مشاوره راه سبز واقع در منطقۀ 3 شهرداری تهران بود که از بین آنها 30زوج که براساس پرسشنامۀ صمیمیت زناشویی (باگاروزی، 2001) از صمیمیت زناشویی پایین‌تری برخوردار بودند، به‌عنوان نمونۀ پژوهشی انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 زن به همراه همسران آنها) و گواه (15 زن به همراه همسران آنها) گمارده شدند. زوجین گروه آزمایش به‌صورت هفتگی به مدت 6 جلسه با میانگین زمانی 45 دقیقه تحت آموزش تصویرسازی ارتباطی (ایماگوتراپی) قرار گرفتند. به‌منظور ارزیابی میزان صمیمیت زناشویی، از پرسشنامۀ باگاروزی (باگاروزی، 2001) استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش تصویرسازی ارتباطی باعث افزایش میزان صمیمیت کلی و صمیمیت‌های عاطفی، جسمی، روان‌شناختی، جنسی، عقلانی و معنوی زناشویی شده است (01/0>P ) و (05/0>P ). با توجه به یافته‌های این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که آموزش تصویرسازی ارتباطی به زوجین، به واسطۀ افزایش به کارگیری الگوهای سالم ارتباطی و کاهش الگوهای مخرّب؛ به افزایش صمیمیت زناشویی منجر می‌شود.

Keywords

• تصویرسازی ارتباطی
• صمیمیت زناشویی
• زوج