Świadczenia na rzecz podnoszenia potencjału obronnego państwa

Abstract

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej nakłada na obywateli szereg ciężarów publicznych. Jednym z nich są świadczenia, które obywatele mogą ponosić na rzecz obronności państwa. Nie ma obowiązku wykonywania świadczeń, jeżeli nie zostaną one nałożone w sposób określony wła- ściwymi aktami prawnym. W tym sensie mają one charakter fakultatywny, nie obligatoryjny. Dopiero z chwilą nałożenia tego ciężaru na obywateli przybierają charakter obligatoryjny. Ich użycie zależy od tego jakimi siłami i środkami dysponuje dana jednostka organizacyjna, jakie są jej potrzeby uzupełnieniowe. Celem nałożenia tego ciężaru publicznego jest zwiększenie potencjału jednostek organizacyjnych, na rzecz których mają być one wykonywane. Główną rolę w procesie nakładania obowiązku świadczeń odgrywają terenowe organy admi- nistracji wojskowej – wojskowi komendanci uzupełnień i samorząd terytorialny szczebla gminy – wójt, burmistrz (prezydent miasta). Wykorzystanie świadczeń w ramach powszechnego obowiązku obrony powinno się cechować przede wszystkim racjonalnością ich wykorzystania.

Keywords

• bezpieczeństwo
• obronność
• świadczenia
• nakładanie obowiązku świadczeń
• obywatele
• wojsko