Noeoklasyczny model człowieka ekonomicznego – wybrane aspekty

Abstract

Artykuł jest poświęcony kwestii, w jaki sposób i czym się kieruje człowiek (konsument), dokonując poszczególnych wyborów, które mają na celu maksymalizowanie osiąganych zysków. Problem jest analizowany w paradygmacie neoklasycznego modelu „homo œconomicus” („człowieka ekonomicznego”). Ukazany jest także historyczny rozwój tego modelu w kontekście koewolucji myśli społeczno-filozoficznej oraz ekonomicznej. Autorka zauważa, że neoklasyczny model „człowieka ekonomicznego” jest nabudowany na dwóch fundamentalnych założeniach. Po pierwsze, zakłada się, że człowiek (konsument) dysponuje wyczerpującą wiedzą odnośnie do cen towarów i usług, a także przewidywanych ich zmian w najbliższej przyszłości. Po drugie, zakłada się, że człowiek (konsument) zawsze dokonuje racjonalnych wyborów, przy czym racjonalność oznacza dążenie do maksymalizowania zysków i równocześnie minimalizowania strat. Autorka zauważa, że zgodnie z neoklasycznym modelem „homo œconomicus” wybory człowieka w obszarze ekonomii zmierzają zawsze do maksymlnego zaspokojenia potrzeb przy możliwie najmniejszych kosztach.

Keywords

• homo economicus
• wiedza
• racjonalność
• racjonalny wybór
• ryzyko
• niepewność
• użyteczność
• maksymalizacja użyteczności