ارائه مدلی برای بررسی تأثیر مؤلفه‌های بزرگسالی در حال ظهور بر بهزیستی روان‌شناختی جوانان با میانجی‌گری خودپنداره

Abstract

بزرگسالی در حال ظهور، دوره جدید رشدی است که مؤلفه‌های آن بر عوامل مختلف روان‌شناختی افراد تأثیر می‌گذارد. هدف این پژوهش، ارائه مدلی برای بررسی تأثیر مؤلفه‌های بزرگسالی در حال ظهور بر بهزیستی روان‌شناختی جوانان با میانجی‌گری خودپنداره بود. این پژوهش یک مطالعه توصیفی با طرح همبستگی در چارچوب مدل‌های علی بود. 395 نفر (51 درصد مرد) در محدوده سنی 18 الی 25 سال از میان مراکز آموزشی شهر اهواز (در سال تحصیلی 98-99) که به‌صورت در دسترس انتخاب شدند، به سیاهه ابعاد بزرگسالی در حال ظهور آرنت (Reifman, Arnett, & Colwell, 2007)، مقیاس بهزیستی روان‌شناختی ریف (Ryff, 1989) و آزمون خودپنداره بک (Beck, Steer, Epstein, & Brown, 1990) به‌صورت آنلاین پاسخ دادند. از روش تحلیل مسیر برای تحلیل نتایج استفاده شد. نتایج، خودپنداره متوسط و بهزیستی روان‌شناختی بالاتر از متوسط را نشان داد. نتایج، تأثیر مستقیم مثبت معنادار قوی مؤلفه‌های بزرگسالی در حال ظهور بر خودپنداره (اکتشاف هویت: 272/0؛ فرصت‌ها/ خوش‌بینی: 210/0؛ بی‌ثباتی/ منفی بودن: 318/0؛ تمرکز بر دیگران 245/0؛ تمرکز بر خود 230/0؛ احساس بینابینی: 213/0) و خودپنداره بر بهزیستی روان‌شناختی 799/0 (01/0>p) را تأیید کرد. همچنین، بی‌ثباتی/منفی بودن 247/0 (01/0>p)، اکتشاف هویت 217/0 (05/0>p) و فرصت‌ها/ خوش‌بینی 205/0 (05/0>p) با میانجی‌گری خودپنداره بر بهزیستی روان‌شناختی تأثیر داشتند. نتایج نشان داد افراد با تجربه بزرگسالی در حال ظهور، صاحب خودپنداره بهتری شده‌اند و به همین دلیل بهزیستی روان‌شناختی در آن‌ها بهبودیافته است.

Keywords

• بزرگسالی در حال ظهور
• بهزیستی روان‌شناختی
• خودپنداره
• جوانان