مدل‌سازی ساختاری شدت وابستگی به مواد براساس سرشت عاطفی با نقش میانجیگری کنترل بازداری

Abstract

زمینه و هدف: وابستگی به مواد یک بیماری مزمن مغزی است که با مصرف مواد مخدر اجباری و تکانشی مشخص می‌شود. پژوهش حاضر با هدف مدل‌سازی ساختاری شدت وابستگی به مواد براساس سرشت عاطفی با نقش میانجیگری کنترل بازداری انجام گرفت. مواد و روش­ها: پژوهش موردنظر همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه افراد وابسته به مواد مراجعه‌کننده به کمپ­های ترک اعتیاد اردبیل در سال 1400 بود. تعداد 200 نفر از این افراد به روش نمونه­گیری هدفمند انتخاب شدند و به پرسش­نامه­های شدت وابستگی به مواد،­ سرشت عاطفی و همچنین آزمون کنترل بازداری (go/nogo) پاسخ دادند. داده‌های به‌دست‌آمده با استفاده از نرم‌افزارهای smart pls3 تحلیل شد.یافته­ها: نتایج نشان داد سرشت عاطفی بر شدت وابستگی به مواد اثر مستقیم و معنی‌داری دارد، همچنین اثر غیرمستقیم سرشت عاطفی بر شدت وابستگی به مواد با میانجیگری کنترل بازداری تائید شد. مدل براساس شاخص­های نکویی برازش کفایت مناسبی داشت.نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر مطالعه سرشت عاطفی و کنترل بازداری گامی ضروری و حیاتی در مدیریت، پیش‌آگهی و پیشگیری از وابستگی و مصرف مواد است.

Keywords

• شدت وابستگی به مواد:کنترل بازداری: سرشت عاطفی:وابسته به مواد