بررسی علل فوت در بخش اورژانس بیمارستان فیروزگر: یک مطالعه مقطعی 5 ساله

Abstract

مقدمه: مطالعاتی که در زمینه مرگ‌ومیر انسان‌ها و بیماری‌ها و صدماتی که موجب از دست رفتن زندگی افراد می‌گردد، یکی از مهم‌ترین نقش‌ها را در تعیین و ارزیابی اثربخشی نظام سلامت دارند. لذا مطالعه حاضر باهدف تعيين ميزان مرگ‌ومیر بيمارستاني و علل و عوامل دخيل در آن در بيمارستان آموزشي درماني فیروزگر صورت ‌گرفت. روش كار: این مطالعه مقطعی و گذشته‌نگر از اول فروردین سال 1392 تا اسفند سال 1396 در بیمارستان فیروزگر تهران انجام شد. به همین منظور پرونده بالینی کلیه بیماران فوت‌شده در اورژانس، در فاصله زمانی مذکور موردمطالعه قرار گرفت. اطلاعات دموگرافیک و علل فوت استخراج و داده‌های به‌دست‌آمده با استفاده از نرم‌افزار 25 SPSS مورد تجزیه‌وتحلیل آماری قرار گرفت. یافته‌ها: تعداد 1065 مورد فوت شده در دوره 92 تا 96 مورد قرار گرفتند. سپسيس (02/24%)، ايست قلبي- ريوي خارج بيمارستان (46/20%)، سندرم كرونري حاد (48/19%)، تروما (تصادف و سقوط) (78/17%)، نارسايي چند ارگاني (08/7%)، خونريزي مغزي (8/6%) و آمبولي ريه (38/4%) علل اصلی مرگ‌ومیر بیمارستانی بودند. نتیجه‌گیری: شیوع بالای عللی همچون سپسیس و تروما به عنوان علت مرگ در بخش اورژانس، اهمیت کنترل و پیشگیری این مشکلات را نشان می‌دهد که با تجهیز اورژانس بیمارستان فیروزگر و برنامه‌ریزی مناسب بتوان امید به زندگی بیماران مراجعه‌کننده به این بیمارستان را افزایش داد.

Keywords

• مرگ‌ومیر